From leika (“to act”) + kona (“woman”).
leikkona f (genitive singular leikkonu, nominative plural leikkonur)
Declension of leikkona | ||||
---|---|---|---|---|
f-w1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | leikkona | leikkonan | leikkonur | leikkonurnar |
accusative | leikkonu | leikkonuna | leikkonur | leikkonurnar |
dative | leikkonu | leikkonunni | leikkonum | leikkonunum |
genitive | leikkonu | leikkonunnar | leikkona | leikkonanna |