From lijf (“body”) + eigen (“own, self”).
lijfeigen (comparative lijfeigener, superlative lijfeigenst)
Declension of lijfeigen | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | lijfeigen | |||
inflected | lijfeigen | |||
comparative | lijfeigener | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | lijfeigen | lijfeigener | het lijfeigenst het lijfeigenste | |
indefinite | m./f. sing. | lijfeigen | lijfeigener | lijfeigenste |
n. sing. | lijfeigen | lijfeigener | lijfeigenste | |
plural | lijfeigen | lijfeigener | lijfeigenste | |
definite | lijfeigen | lijfeigener | lijfeigenste | |
partitive | lijfeigens | lijfeigeners | — |
lijfeigen m (plural lijfeigenen, diminutive lijfeigentje n)