Possibly related to lonkata (“to limp”), which is a Finnic word in origin. Origin from Proto-Germanic *hlankō (“bend, curve, hip, flank”) is also possible, but is rejected by LÄGLOS.
lonkka
Inflection of lonkka (Kotus type 10*A/koira, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | lonkka | lonkat | ||
genitive | lonkan | lonkkien | ||
partitive | lonkkaa | lonkkia | ||
illative | lonkkaan | lonkkiin | ||
singular | plural | |||
nominative | lonkka | lonkat | ||
accusative | nom. | lonkka | lonkat | |
gen. | lonkan | |||
genitive | lonkan | lonkkien lonkkainrare | ||
partitive | lonkkaa | lonkkia | ||
inessive | lonkassa | lonkissa | ||
elative | lonkasta | lonkista | ||
illative | lonkkaan | lonkkiin | ||
adessive | lonkalla | lonkilla | ||
ablative | lonkalta | lonkilta | ||
allative | lonkalle | lonkille | ||
essive | lonkkana | lonkkina | ||
translative | lonkaksi | lonkiksi | ||
abessive | lonkatta | lonkitta | ||
instructive | — | lonkin | ||
comitative | See the possessive forms below. |