loochenen

From Middle Dutch logenen, loghenen, loochenen. Cognate with German leugnen. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

• IPA^(key): /ˈloː.xə.nə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: loo‧che‧nen

loochenen

1. (transitive) to deny, to withsay (to assert the falsity or non-existence of)
   • 1875, Julius van B....r, Atchin. Driemaal begraven, publ. by A Tjaden, page 120.

     Het fiere meisje loochende alle schuld en daar grootsche karakters, gelijk het hare, maar zelden door de omgeving, waarin zij geplaatst zijn, worden begrepen, maakte ook hare edele houding niet dien indruk op de verbitterde gemoederen harer rechters, als zij verdiend had.

     (please add an English translation of this quotation)

2. (obsolete, transitive) to disavow, to deny

• afloochenen
• beloochenen
• geloochenen
• ontloochenen
• verloochenen
• wegloochenen

• Negerhollands: loogen