Learned borrowing from Latin lūmen.
luumen
Inflection of luumen (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | luumen | luumenit | |
genitive | luumenin | luumenien luumeneiden luumeneitten | |
partitive | luumenia | luumeneita luumeneja | |
illative | luumeniin | luumeneihin | |
singular | plural | ||
nominative | luumen | luumenit | |
accusative | nom. | luumen | luumenit |
gen. | luumenin | ||
genitive | luumenin | luumenien luumeneiden luumeneitten | |
partitive | luumenia | luumeneita luumeneja | |
inessive | luumenissa | luumeneissa | |
elative | luumenista | luumeneista | |
illative | luumeniin | luumeneihin | |
adessive | luumenilla | luumeneilla | |
ablative | luumenilta | luumeneilta | |
allative | luumenille | luumeneille | |
essive | luumenina | luumeneina | |
translative | luumeniksi | luumeneiksi | |
abessive | luumenitta | luumeneitta | |
instructive | — | luumenein | |
comitative | See the possessive forms below. |