Borrowed from Old Swedish plōma (whence modern Swedish plommon). Ultimately from Proto-West Germanic *plūmā.
luumu
Inflection of luumu (Kotus type 1/valo, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | luumu | luumut | |
genitive | luumun | luumujen | |
partitive | luumua | luumuja | |
illative | luumuun | luumuihin | |
singular | plural | ||
nominative | luumu | luumut | |
accusative | nom. | luumu | luumut |
gen. | luumun | ||
genitive | luumun | luumujen | |
partitive | luumua | luumuja | |
inessive | luumussa | luumuissa | |
elative | luumusta | luumuista | |
illative | luumuun | luumuihin | |
adessive | luumulla | luumuilla | |
ablative | luumulta | luumuilta | |
allative | luumulle | luumuille | |
essive | luumuna | luumuina | |
translative | luumuksi | luumuiksi | |
abessive | luumutta | luumuitta | |
instructive | — | luumuin | |
comitative | See the possessive forms below. |