lykta
Hello, you have come here looking for the meaning of the word lykta. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word lykta, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say lykta in singular and plural. Everything you need to know about the word lykta you have here. The definition of the word lykta will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition oflykta, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
en lykta
Icelandic
Etymology
From lykt.
Pronunciation
Verb
lykta (weak verb, third-person singular past indicative lyktaði, supine lyktað)
- (intransitive) to smell
Conjugation
lykta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að lykta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
lyktað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
lyktandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég lykta | við lyktum | present (nútíð) |
ég lykti | við lyktum |
| þú lyktar | þið lyktið | þú lyktir | þið lyktið | ||
| hann, hún, það lyktar | þeir, þær, þau lykta | hann, hún, það lykti | þeir, þær, þau lykti | ||
| past (þátíð) |
ég lyktaði | við lyktuðum | past (þátíð) |
ég lyktaði | við lyktuðum |
| þú lyktaðir | þið lyktuðuð | þú lyktaðir | þið lyktuðuð | ||
| hann, hún, það lyktaði | þeir, þær, þau lyktuðu | hann, hún, það lyktaði | þeir, þær, þau lyktuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
lykta (þú) | lyktið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| lyktaðu | lyktiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að lyktast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
lyktast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
lyktandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég lyktast | við lyktumst | present (nútíð) |
ég lyktist | við lyktumst |
| þú lyktast | þið lyktist | þú lyktist | þið lyktist | ||
| hann, hún, það lyktast | þeir, þær, þau lyktast | hann, hún, það lyktist | þeir, þær, þau lyktist | ||
| past (þátíð) |
ég lyktaðist | við lyktuðumst | past (þátíð) |
ég lyktaðist | við lyktuðumst |
| þú lyktaðist | þið lyktuðust | þú lyktaðist | þið lyktuðust | ||
| hann, hún, það lyktaðist | þeir, þær, þau lyktuðust | hann, hún, það lyktaðist | þeir, þær, þau lyktuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
lyktast (þú) | lyktist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| lyktastu | lyktisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
lyktaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
lyktaður | lyktuð | lyktað | lyktaðir | lyktaðar | lyktuð | |
| accusative (þolfall) |
lyktaðan | lyktaða | lyktað | lyktaða | lyktaðar | lyktuð | |
| dative (þágufall) |
lyktuðum | lyktaðri | lyktuðu | lyktuðum | lyktuðum | lyktuðum | |
| genitive (eignarfall) |
lyktaðs | lyktaðrar | lyktaðs | lyktaðra | lyktaðra | lyktaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
lyktaði | lyktaða | lyktaða | lyktuðu | lyktuðu | lyktuðu | |
| accusative (þolfall) |
lyktaða | lyktuðu | lyktaða | lyktuðu | lyktuðu | lyktuðu | |
| dative (þágufall) |
lyktaða | lyktuðu | lyktaða | lyktuðu | lyktuðu | lyktuðu | |
| genitive (eignarfall) |
lyktaða | lyktuðu | lyktaða | lyktuðu | lyktuðu | lyktuðu | |
Related terms
Norwegian Bokmål
Alternative forms
Noun
lykta m or f
Norwegian Nynorsk
Noun
lykta f
Swedish
Pronunciation
Noun
lykta c
- a lantern
- (chiefly in some compounds) an encased light (more generally, including electric ones)
- baklykta
- tail light
- bald face (a horse marking)
Declension
Declension of lykta
Related terms
See also
Verb
lykta (present lyktar, preterite lyktade, supine lyktat, imperative lykta)
- (archaic) to end, to terminate
- 1541, Gustav Vasa Bible, Matthew 7:28
- Och thet begaff sigh, när Jesus lychtadhe thetta talet, Wardt folcket förskreckt offuer hans lärdom
- (pre-1906 spelling) Och det begaf sig, när Jesus lyktade detta talet, vardt folket förskräckt öfver hans lärdom
- And it came to pass, when Jesus had ended these sayings, the people were astonished at his doctrine
- 1915, Dan Andersson, Svarta ballader, En spelmans jordafärd:
- […] Det är bara Olle spelman, susar tall och sjunger gran,
han har lyktat sina hemlösa år. […]- 'Tis only Olle fiddler, rustles pine and sings spruce,
he has ended his homeless years.
- 'Tis only Olle fiddler, rustles pine and sings spruce,
- 1541, Gustav Vasa Bible, Matthew 7:28
Conjugation
Conjugation of lykta (weak)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | lykta | lyktas | ||
| Supine | lyktat | lyktats | ||
| Imperative | lykta | — | ||
| Imper. plural1 | lykten | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | lyktar | lyktade | lyktas | lyktades |
| Ind. plural1 | lykta | lyktade | lyktas | lyktades |
| Subjunctive2 | lykte | lyktade | lyktes | lyktades |
| Participles | ||||
| Present participle | lyktande | |||
| Past participle | lyktad | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||