From Old Norse líða, from Proto-Germanic *līþaną. The sense “suffer” may be borrowed from Middle Low German, but derive from the same root in any case.
líða (third person singular past indicative leið, third person plural past indicative liðu, supine liðið)
Conjugation of líða (group v-35) | ||
---|---|---|
infinitive | líða | |
supine | liðið | |
participle (a26)1 | líðandi | liðin |
present | past | |
first singular | líði | leið |
second singular | líður | leiðst |
third singular | líður | leið |
plural | líða | liðu |
imperative | ||
singular | líð! | |
plural | líðið! | |
1Only the past participle being declined. |
From Old Norse líða, from Proto-Germanic *līþaną. The senses “suffer, tolerate” may be borrowed from Middle Low German, but derive from the same root in any case.
líða (strong verb, third-person singular past indicative leið, third-person plural past indicative liðu, supine liðið)
infinitive (nafnháttur) |
að líða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
liðið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
líðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég líð | við líðum | present (nútíð) |
ég líði | við líðum |
þú líður | þið líðið | þú líðir | þið líðið | ||
hann, hún, það líður | þeir, þær, þau líða | hann, hún, það líði | þeir, þær, þau líði | ||
past (þátíð) |
ég leið | við liðum | past (þátíð) |
ég liði | við liðum |
þú leiðst | þið liðuð | þú liðir | þið liðuð | ||
hann, hún, það leið | þeir, þær, þau liðu | hann, hún, það liði | þeir, þær, þau liðu | ||
imperative (boðháttur) |
líð (þú) | líðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
líddu | líðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að líðast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
liðist | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
líðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég líðst | við líðumst | present (nútíð) |
ég líðist | við líðumst |
þú líðst | þið líðist | þú líðist | þið líðist | ||
hann, hún, það líðst | þeir, þær, þau líðast | hann, hún, það líðist | þeir, þær, þau líðist | ||
past (þátíð) |
ég leiðst | við liðumst | past (þátíð) |
ég liðist | við liðumst |
þú leiðst | þið liðust | þú liðist | þið liðust | ||
hann, hún, það leiðst | þeir, þær, þau liðust | hann, hún, það liðist | þeir, þær, þau liðust | ||
imperative (boðháttur) |
líðst (þú) | líðist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
líðstu | líðisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
liðinn | liðin | liðið | liðnir | liðnar | liðin | |
accusative (þolfall) |
liðinn | liðna | liðið | liðna | liðnar | liðin | |
dative (þágufall) |
liðnum | liðinni | liðnu | liðnum | liðnum | liðnum | |
genitive (eignarfall) |
liðins | liðinnar | liðins | liðinna | liðinna | liðinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
liðni | liðna | liðna | liðnu | liðnu | liðnu | |
accusative (þolfall) |
liðna | liðnu | liðna | liðnu | liðnu | liðnu | |
dative (þágufall) |
liðna | liðnu | liðna | liðnu | liðnu | liðnu | |
genitive (eignarfall) |
liðna | liðnu | liðna | liðnu | liðnu | liðnu |