Cognate with Karelian mörkö. Possibly derived from the onomatopoeic verb möristä, or alternatively borrowed from Swedish mörk (“dark, murky”).
mörkö
Inflection of mörkö (Kotus type 1*D/valo, k-∅ gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | mörkö | möröt | ||
genitive | mörön | mörköjen | ||
partitive | mörköä | mörköjä | ||
illative | mörköön | mörköihin | ||
singular | plural | |||
nominative | mörkö | möröt | ||
accusative | nom. | mörkö | möröt | |
gen. | mörön | |||
genitive | mörön | mörköjen | ||
partitive | mörköä | mörköjä | ||
inessive | mörössä | möröissä | ||
elative | möröstä | möröistä | ||
illative | mörköön | mörköihin | ||
adessive | möröllä | möröillä | ||
ablative | möröltä | möröiltä | ||
allative | mörölle | möröille | ||
essive | mörkönä | mörköinä | ||
translative | möröksi | möröiksi | ||
abessive | möröttä | möröittä | ||
instructive | — | möröin | ||
comitative | See the possessive forms below. |