From Ottoman Turkish مجتهد (müctehid), from Arabic مُجْتَهِد (mujtahid).
müçtehit (definite accusative müçtehidi, plural müçtehitler)
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | müçtehit | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | müçtehidi | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | müçtehit | müçtehitler | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | müçtehidi | müçtehitleri | ||||||||||||||||||||||||
Dative | müçtehide | müçtehitlere | ||||||||||||||||||||||||
Locative | müçtehitte | müçtehitlerde | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | müçtehitten | müçtehitlerden | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | müçtehidin | müçtehitlerin | ||||||||||||||||||||||||
|