Borrowed from Ottoman Turkish مؤذن (müezzin), from Arabic مُؤَذِّن (muʔaḏḏin).
müezzin (plural müezzinek)
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | müezzin | müezzinek |
accusative | müezzint | müezzineket |
dative | müezzinnek | müezzineknek |
instrumental | müezzinnel | müezzinekkel |
causal-final | müezzinért | müezzinekért |
translative | müezzinné | müezzinekké |
terminative | müezzinig | müezzinekig |
essive-formal | müezzinként | müezzinekként |
essive-modal | — | — |
inessive | müezzinben | müezzinekben |
superessive | müezzinen | müezzineken |
adessive | müezzinnél | müezzineknél |
illative | müezzinbe | müezzinekbe |
sublative | müezzinre | müezzinekre |
allative | müezzinhez | müezzinekhez |
elative | müezzinből | müezzinekből |
delative | müezzinről | müezzinekről |
ablative | müezzintől | müezzinektől |
non-attributive possessive - singular |
müezziné | müezzineké |
non-attributive possessive - plural |
müezzinéi | müezzinekéi |
Possessive forms of müezzin | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | müezzinem | müezzinjeim |
2nd person sing. | müezzined | müezzinjeid |
3rd person sing. | müezzinje | müezzinjei |
1st person plural | müezzinünk | müezzinjeink |
2nd person plural | müezzinetek | müezzinjeitek |
3rd person plural | müezzinjük | müezzinjeik |
From Ottoman Turkish مؤذن (müezzin), from Persian مؤذن (mo'azzen), from Arabic مُؤَذِّن (muʔaḏḏin, “muezzin”).
müezzin (definite accusative müezzini, plural müezzinler)