From magnus (“big”) + animus (“soul, spirit”), calque of Ancient Greek μεγαλόψυχος (megalópsukhos). Compare pusillanimis.
magnanimus (feminine magnanima, neuter magnanimum, comparative magis magnanimus, superlative maximē magnanimus); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | magnanimus | magnanima | magnanimum | magnanimī | magnanimae | magnanima | |
Genitive | magnanimī | magnanimae | magnanimī | magnanimōrum | magnanimārum | magnanimōrum | |
Dative | magnanimō | magnanimō | magnanimīs | ||||
Accusative | magnanimum | magnanimam | magnanimum | magnanimōs | magnanimās | magnanima | |
Ablative | magnanimō | magnanimā | magnanimō | magnanimīs | |||
Vocative | magnanime | magnanima | magnanimum | magnanimī | magnanimae | magnanima |