magnus (“great”) + -loquus (“speaking”).
magniloquus (feminine magniloqua, neuter magniloquum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | magniloquus | magniloqua | magniloquum | magniloquī | magniloquae | magniloqua | |
genitive | magniloquī | magniloquae | magniloquī | magniloquōrum | magniloquārum | magniloquōrum | |
dative | magniloquō | magniloquae | magniloquō | magniloquīs | |||
accusative | magniloquum | magniloquam | magniloquum | magniloquōs | magniloquās | magniloqua | |
ablative | magniloquō | magniloquā | magniloquō | magniloquīs | |||
vocative | magniloque | magniloqua | magniloquum | magniloquī | magniloquae | magniloqua |