Compound of maihin (“land”, illative plural) + nousu (“ascent”).
maihinnousu
Inflection of maihinnousu (Kotus type 1/valo, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | maihinnousu | maihinnousut | ||
genitive | maihinnousun | maihinnousujen | ||
partitive | maihinnousua | maihinnousuja | ||
illative | maihinnousuun | maihinnousuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | maihinnousu | maihinnousut | ||
accusative | nom. | maihinnousu | maihinnousut | |
gen. | maihinnousun | |||
genitive | maihinnousun | maihinnousujen | ||
partitive | maihinnousua | maihinnousuja | ||
inessive | maihinnousussa | maihinnousuissa | ||
elative | maihinnoususta | maihinnousuista | ||
illative | maihinnousuun | maihinnousuihin | ||
adessive | maihinnousulla | maihinnousuilla | ||
ablative | maihinnousulta | maihinnousuilta | ||
allative | maihinnousulle | maihinnousuille | ||
essive | maihinnousuna | maihinnousuina | ||
translative | maihinnousuksi | maihinnousuiksi | ||
abessive | maihinnousutta | maihinnousuitta | ||
instructive | — | maihinnousuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |