From Swedish mak (“room, chamber, (dialectal) outhouse”).
makki (dialectal)
Inflection of makki (Kotus type 5*A/risti, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | makki | makit | ||
genitive | makin | makkien | ||
partitive | makkia | makkeja | ||
illative | makkiin | makkeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | makki | makit | ||
accusative | nom. | makki | makit | |
gen. | makin | |||
genitive | makin | makkien | ||
partitive | makkia | makkeja | ||
inessive | makissa | makeissa | ||
elative | makista | makeista | ||
illative | makkiin | makkeihin | ||
adessive | makilla | makeilla | ||
ablative | makilta | makeilta | ||
allative | makille | makeille | ||
essive | makkina | makkeina | ||
translative | makiksi | makeiksi | ||
abessive | makitta | makeitta | ||
instructive | — | makein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
From Old Norse makki, from Proto-Germanic *mankô.
makki m (genitive singular makka, nominative plural makkar)
makki m (genitive singular makka, nominative plural makkar)
From Proto-Germanic *mankô.
makki m (genitive makka)