mangé (feminine mangée, masculine plural mangés, feminine plural mangées)
From French manger (“to eat”), compare Haitian Creole manje.
mangé
mangé
infinitive | mangé | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | mangiand | ||||||
auxiliary verb | avèj | ||||||
past participle | singular | plural | |||||
masculine | mangià | mangià | |||||
feminine | mangià | mangià | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | mi i | ti it | chiel a | noi i | voi i | lor a | |
present | mangio | mange | mangia | mangioma | mange | mangio | |
imperfect | mangiava | mangiave | mangiava | mangiavo | mangiave | mangiavo | |
future | mangëraj | mangëras | mangërà | mangëroma | mangëreve | mangëran | |
conditional | mi i | ti it | chiel a | noi i | voi i | lor a | |
present | mangërìa | mangërìe | mangërìa | mangërìo | mangërìe | mangërìo | |
subjunctive | mi i | ti it | chiel a | noi i | voi i | lor a | |
present | – | – | – | – | – | – | |
imperfect | – | – | – | – | – | – | |
imperative | – | – | |||||
– | mangia | – | mangioma | mangè | – |