Syncopated from *madĭtus (with subsequent assimilation of /dt/ to /tt/), from madēre (“be drunk, be wet”), itself from Proto-Italic *madēō, from Proto-Indo-European *meh₂d- (“wet”). Cognate of Sanskrit मत्त (mattá, “drunk”).
mattus (feminine matta, neuter mattum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | mattus | matta | mattum | mattī | mattae | matta | |
genitive | mattī | mattae | mattī | mattōrum | mattārum | mattōrum | |
dative | mattō | mattae | mattō | mattīs | |||
accusative | mattum | mattam | mattum | mattōs | mattās | matta | |
ablative | mattō | mattā | mattō | mattīs | |||
vocative | matte | matta | mattum | mattī | mattae | matta |