meeldiv
meeldiv (genitive meeldiva, partitive meeldivat, comparative meeldivam, superlative kõige meeldivam)
| Declension of meeldiv (ÕS type 2/õpik, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | meeldiv | meeldivad | |
| accusative | nom. | ||
| gen. | meeldiva | ||
| genitive | meeldivate | ||
| partitive | meeldivat | meeldivaid | |
| illative | meeldivasse | meeldivatesse meeldivaisse | |
| inessive | meeldivas | meeldivates meeldivais | |
| elative | meeldivast | meeldivatest meeldivaist | |
| allative | meeldivale | meeldivatele meeldivaile | |
| adessive | meeldival | meeldivatel meeldivail | |
| ablative | meeldivalt | meeldivatelt meeldivailt | |
| translative | meeldivaks | meeldivateks meeldivaiks | |
| terminative | meeldivani | meeldivateni | |
| essive | meeldivana | meeldivatena | |
| abessive | meeldivata | meeldivateta | |
| comitative | meeldivaga | meeldivatega | |