From mee (“with”) + rijden (“ride”).
meerijden
Conjugation of meerijden (strong class 1, slightly irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | meerijden | |||
past singular | reed mee | |||
past participle | meegereden | |||
infinitive | meerijden | |||
gerund | meerijden n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | rij mee, rijd mee | reed mee | meerij, meerijd | meereed |
2nd person sing. (jij) | rijdt mee, rij mee2, rijd mee2 | reed mee | meerijdt | meereed |
2nd person sing. (u) | rijdt mee | reed mee | meerijdt | meereed |
2nd person sing. (gij) | rijdt mee | reedt mee | meerijdt | meereedt |
3rd person singular | rijdt mee | reed mee | meerijdt | meereed |
plural | rijden mee | reden mee | meerijden | meereden |
subjunctive sing.1 | rijde mee | rede mee | meerijde | meerede |
subjunctive plur.1 | rijden mee | reden mee | meerijden | meereden |
imperative sing. | rij mee, rijd mee | |||
imperative plur.1 | rijdt mee | |||
participles | meerijdend | meegereden | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |