From megin- + kraft. Cognate with Old English mægencræft.
meginkraft f
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | meginkrafta | meginkrafta |
accusative | meginkrafta | meginkrafta |
genitive | meginkraftō | meginkraftanō |
dative | meginkraftu | meginkraftum |
instrumental | — | — |
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | meginkraft | *meginkrefti |
accusative | meginkraft | *meginkrefti |
genitive | *meginkrefti | *meginkreftiō |
dative | *meginkrefti | *meginkreftium |
instrumental | — | — |