mendīcissimus (superlative, feminine mendīcissima, neuter mendīcissimum); first/second declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | mendīcissimus | mendīcissima | mendīcissimum | mendīcissimī | mendīcissimae | mendīcissima | |
genitive | mendīcissimī | mendīcissimae | mendīcissimī | mendīcissimōrum | mendīcissimārum | mendīcissimōrum | |
dative | mendīcissimō | mendīcissimae | mendīcissimō | mendīcissimīs | |||
accusative | mendīcissimum | mendīcissimam | mendīcissimum | mendīcissimōs | mendīcissimās | mendīcissima | |
ablative | mendīcissimō | mendīcissimā | mendīcissimō | mendīcissimīs | |||
vocative | mendīcissime | mendīcissima | mendīcissimum | mendīcissimī | mendīcissimae | mendīcissima |