Modification (through hypercorrection) of meinga, from mein (“harm”). Compare enginn.
menga (weak verb, third-person singular past indicative mengaði, supine mengað)
| infinitive (nafnháttur) |
að menga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
mengað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mengandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég menga | við mengum | present (nútíð) |
ég mengi | við mengum |
| þú mengar | þið mengið | þú mengir | þið mengið | ||
| hann, hún, það mengar | þeir, þær, þau menga | hann, hún, það mengi | þeir, þær, þau mengi | ||
| past (þátíð) |
ég mengaði | við menguðum | past (þátíð) |
ég mengaði | við menguðum |
| þú mengaðir | þið menguðuð | þú mengaðir | þið menguðuð | ||
| hann, hún, það mengaði | þeir, þær, þau menguðu | hann, hún, það mengaði | þeir, þær, þau menguðu | ||
| imperative (boðháttur) |
menga (þú) | mengið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| mengaðu | mengiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að mengast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
mengast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mengandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég mengast | við mengumst | present (nútíð) |
ég mengist | við mengumst |
| þú mengast | þið mengist | þú mengist | þið mengist | ||
| hann, hún, það mengast | þeir, þær, þau mengast | hann, hún, það mengist | þeir, þær, þau mengist | ||
| past (þátíð) |
ég mengaðist | við menguðumst | past (þátíð) |
ég mengaðist | við menguðumst |
| þú mengaðist | þið menguðust | þú mengaðist | þið menguðust | ||
| hann, hún, það mengaðist | þeir, þær, þau menguðust | hann, hún, það mengaðist | þeir, þær, þau menguðust | ||
| imperative (boðháttur) |
mengast (þú) | mengist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| mengastu | mengisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
mengaður | menguð | mengað | mengaðir | mengaðar | menguð | |
| accusative (þolfall) |
mengaðan | mengaða | mengað | mengaða | mengaðar | menguð | |
| dative (þágufall) |
menguðum | mengaðri | menguðu | menguðum | menguðum | menguðum | |
| genitive (eignarfall) |
mengaðs | mengaðrar | mengaðs | mengaðra | mengaðra | mengaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
mengaði | mengaða | mengaða | menguðu | menguðu | menguðu | |
| accusative (þolfall) |
mengaða | menguðu | mengaða | menguðu | menguðu | menguðu | |
| dative (þágufall) |
mengaða | menguðu | mengaða | menguðu | menguðu | menguðu | |
| genitive (eignarfall) |
mengaða | menguðu | mengaða | menguðu | menguðu | menguðu | |
menga
menga
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
mȅnga f (Cyrillic spelling ме̏нга)
This entry needs an inflection-table template.
menga