menora (plural menoras)
Borrowed from Hebrew מְנוֹרָה.
menora f (plural menora's)
From Hebrew.
menora
Inflection of menora (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | menora | menorat | ||
genitive | menoran | menoroiden menoroitten | ||
partitive | menoraa | menoroita | ||
illative | menoraan | menoroihin | ||
singular | plural | |||
nominative | menora | menorat | ||
accusative | nom. | menora | menorat | |
gen. | menoran | |||
genitive | menoran | menoroiden menoroitten menorain rare | ||
partitive | menoraa | menoroita | ||
inessive | menorassa | menoroissa | ||
elative | menorasta | menoroista | ||
illative | menoraan | menoroihin | ||
adessive | menoralla | menoroilla | ||
ablative | menoralta | menoroilta | ||
allative | menoralle | menoroille | ||
essive | menorana | menoroina | ||
translative | menoraksi | menoroiksi | ||
abessive | menoratta | menoroitta | ||
instructive | — | menoroin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
menora f
Ultimately from Hebrew מנורה (m'norá, “light, lamp, menorah”). Doublet of minarete.
menora (Baybayin spelling ᜋᜒᜈᜓᜇ)