Back-formation from bimēnstris, ultimately from mēnsis (“month”). Suffix after annuus.
mēnstruus (feminine mēnstrua, neuter mēnstruum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mēnstruus | mēnstrua | mēnstruum | mēnstruī | mēnstruae | mēnstrua | |
Genitive | mēnstruī | mēnstruae | mēnstruī | mēnstruōrum | mēnstruārum | mēnstruōrum | |
Dative | mēnstruō | mēnstruō | mēnstruīs | ||||
Accusative | mēnstruum | mēnstruam | mēnstruum | mēnstruōs | mēnstruās | mēnstrua | |
Ablative | mēnstruō | mēnstruā | mēnstruō | mēnstruīs | |||
Vocative | mēnstrue | mēnstrua | mēnstruum | mēnstruī | mēnstruae | mēnstrua |