merényel (“to dare, to have the courage to do something”) + -et
merénylet (plural merényletek)
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | merénylet | merényletek |
accusative | merényletet | merényleteket |
dative | merényletnek | merényleteknek |
instrumental | merénylettel | merényletekkel |
causal-final | merényletért | merényletekért |
translative | merényletté | merényletekké |
terminative | merényletig | merényletekig |
essive-formal | merényletként | merényletekként |
essive-modal | — | — |
inessive | merényletben | merényletekben |
superessive | merényleten | merényleteken |
adessive | merényletnél | merényleteknél |
illative | merényletbe | merényletekbe |
sublative | merényletre | merényletekre |
allative | merénylethez | merényletekhez |
elative | merényletből | merényletekből |
delative | merényletről | merényletekről |
ablative | merénylettől | merényletektől |
non-attributive possessive - singular |
merényleté | merényleteké |
non-attributive possessive - plural |
merényletéi | merényletekéi |
Possessive forms of merénylet | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | merényletem | merényleteim |
2nd person sing. | merényleted | merényleteid |
3rd person sing. | merénylete | merényletei |
1st person plural | merényletünk | merényleteink |
2nd person plural | merényletetek | merényleteitek |
3rd person plural | merényletük | merényleteik |