From merken (“to notice”) + -baar.
merkbaar (comparative merkbaarder, superlative merkbaarst)
Declension of merkbaar | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | merkbaar | |||
inflected | merkbare | |||
comparative | merkbaarder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | merkbaar | merkbaarder | het merkbaarst het merkbaarste | |
indefinite | m./f. sing. | merkbare | merkbaardere | merkbaarste |
n. sing. | merkbaar | merkbaarder | merkbaarste | |
plural | merkbare | merkbaardere | merkbaarste | |
definite | merkbare | merkbaardere | merkbaarste | |
partitive | merkbaars | merkbaarders | — |