Borrowed from English mert, shortened from merchant.
mert (plural merts)
mert m (plural merts)
Shortened from meret, an obsolete variant of miért (“why”).[1]
mert
mer (“to dare; to ladle”) + -t (past-tense and past-participle suffix)
mert
mert
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | mert | mertek |
accusative | mertet | merteket |
dative | mertnek | merteknek |
instrumental | merttel | mertekkel |
causal-final | mertért | mertekért |
translative | mertté | mertekké |
terminative | mertig | mertekig |
essive-formal | mertként | mertekként |
essive-modal | — | — |
inessive | mertben | mertekben |
superessive | merten | merteken |
adessive | mertnél | merteknél |
illative | mertbe | mertekbe |
sublative | mertre | mertekre |
allative | merthez | mertekhez |
elative | mertből | mertekből |
delative | mertről | mertekről |
ablative | merttől | mertektől |
non-attributive possessive - singular |
merté | merteké |
non-attributive possessive - plural |
mertéi | mertekéi |
From Ottoman Turkish مرد (merd, “man”), hence the given name.
mert
present tense | ||||
---|---|---|---|---|
positive, declarative |
positive, interrogative |
negative, declarative |
negative, interrogative | |
ben (I am) | mertim | mert miyim? | mert değilim | mert değil miyim? |
sen (you are) | mertsin | mert misin? | mert değilsin | mert değil misin? |
o (he/she/it is) | mert / merttir | mert mi? | mert değil | mert değil mi? |
biz (we are) | mertiz | mert miyiz? | mert değiliz | mert değil miyiz? |
siz (you are) | mertsiniz | mert misiniz? | mert değilsiniz | mert değil misiniz? |
onlar (they are) | mert(ler) | mert(ler) mi? | mert değil(ler) | mert değiller mi? |
past tense | ||||
positive, declarative |
positive, interrogative |
negative, declarative |
negative, interrogative | |
ben (I was) | merttim | mert miydim? | mert değildim | mert değil miydim? |
sen (you were) | merttin | mert miydin? | mert değildin | mert değil miydin? |
o (he/she/it was) | mertti | mert miydi? | mert değildi | mert değil miydi? |
biz (we were) | merttik | mert miydik? | mert değildik | mert değil miydik? |
siz (you were) | merttiniz | mert miydiniz? | mert değildiniz | mert değil miydiniz? |
onlar (they were) | merttiler | mert miydiler? | mert değildi(ler) / değillerdi | mert değil miydiler? |
indirect past | ||||
positive, declarative |
positive, interrogative |
negative, declarative |
negative, interrogative | |
ben (I was) | mertmişim | mert miymişim? | mert değilmişim | mert değil miymişim? |
sen (you were) | mertmişsin | mert miymişsin? | mert değilmişsin | mert değil miymişsin? |
o (he/she/it was) | mertmiş | mert miymiş? | mert değilmiş | mert değil miymiş? |
biz (we were) | mertmişiz | mert miymişiz? | mert değilmişiz | mert değil miymişiz? |
siz (you were) | mertmişsiniz | mert miymişsiniz? | mert değilmişsiniz | mert değil miymişsiniz? |
onlar (they were) | mertmişler | mert miymişler? | mert değilmiş(ler) / değillermiş | mert değil miymişler? |
conditional | ||||
positive, declarative |
positive, interrogative |
negative, declarative |
negative, interrogative | |
ben (if I) | mertsem | mert miysem? | mert değilsem | mert değil miysem? |
sen (if you) | mertsen | mert miysen? | mert değilsen | mert değil miysen? |
o (if he/she/it) | mertse | mert miyse? | mert değilse | mert değil miyse? |
biz (if we) | mertsek | mert miysek? | mert değilsek | mert değil miysek? |
siz (if you) | mertseniz | mert miyseniz? | mert değilseniz | mert değil miyseniz? |
onlar (if they) | mertseler | mert miyseler? | mert değilseler / değillerse | mert değil miyseler? |
“mert”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu