From Old Norse miðja, Proto-Germanic *midjǭ (“centre”), *midją.
miðja f (genitive singular miðju, plural miðjur)
| Declension of miðja | ||||
|---|---|---|---|---|
| f1 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | miðja | miðjan | miðjur | miðjurnar |
| accusative | miðju | miðjuna | miðjur | miðjurnar |
| dative | miðju | miðjuni | miðjum | miðjunum |
| genitive | miðju | miðjunnar | miðja | miðjanna |
From Old Norse miðja, Proto-Germanic *midjǭ (“centre”), *midją.
miðja f (genitive singular miðju, nominative plural miðjur)
miðja (weak verb, third-person singular past indicative miðjaði, supine miðjað)
| infinitive (nafnháttur) |
að miðja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
miðjað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
miðjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég miðja | við miðjum | present (nútíð) |
ég miðji | við miðjum |
| þú miðjar | þið miðjið | þú miðjir | þið miðjið | ||
| hann, hún, það miðjar | þeir, þær, þau miðja | hann, hún, það miðji | þeir, þær, þau miðji | ||
| past (þátíð) |
ég miðjaði | við miðjuðum | past (þátíð) |
ég miðjaði | við miðjuðum |
| þú miðjaðir | þið miðjuðuð | þú miðjaðir | þið miðjuðuð | ||
| hann, hún, það miðjaði | þeir, þær, þau miðjuðu | hann, hún, það miðjaði | þeir, þær, þau miðjuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
miðja (þú) | miðjið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| miðjaðu | miðjiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að miðjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
miðjast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
miðjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég miðjast | við miðjumst | present (nútíð) |
ég miðjist | við miðjumst |
| þú miðjast | þið miðjist | þú miðjist | þið miðjist | ||
| hann, hún, það miðjast | þeir, þær, þau miðjast | hann, hún, það miðjist | þeir, þær, þau miðjist | ||
| past (þátíð) |
ég miðjaðist | við miðjuðumst | past (þátíð) |
ég miðjaðist | við miðjuðumst |
| þú miðjaðist | þið miðjuðust | þú miðjaðist | þið miðjuðust | ||
| hann, hún, það miðjaðist | þeir, þær, þau miðjuðust | hann, hún, það miðjaðist | þeir, þær, þau miðjuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
miðjast (þú) | miðjist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| miðjastu | miðjisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
miðjaður | miðjuð | miðjað | miðjaðir | miðjaðar | miðjuð | |
| accusative (þolfall) |
miðjaðan | miðjaða | miðjað | miðjaða | miðjaðar | miðjuð | |
| dative (þágufall) |
miðjuðum | miðjaðri | miðjuðu | miðjuðum | miðjuðum | miðjuðum | |
| genitive (eignarfall) |
miðjaðs | miðjaðrar | miðjaðs | miðjaðra | miðjaðra | miðjaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
miðjaði | miðjaða | miðjaða | miðjuðu | miðjuðu | miðjuðu | |
| accusative (þolfall) |
miðjaða | miðjuðu | miðjaða | miðjuðu | miðjuðu | miðjuðu | |
| dative (þágufall) |
miðjaða | miðjuðu | miðjaða | miðjuðu | miðjuðu | miðjuðu | |
| genitive (eignarfall) |
miðjaða | miðjuðu | miðjaða | miðjuðu | miðjuðu | miðjuðu | |
From Proto-Germanic *midjǭ (“centre”), *midją, whence also German Mitte.
miðja f (genitive miðju, plural miðjur)
miðja
miðja