From Old Norse mínn, from Proto-Germanic *mīnaz, from Proto-Indo-European *méynos.
minn (feminine mín, neuter mitt)
possessive pronouns | |||||||
singular | plural | ||||||
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | minn | mín | mitt | mínir | mínar | mín | |
accusative | minn | mína | mitt | mína | mínar | mín | |
dative | mínum | minni | mínu | mínum | mínum | mínum | |
genitive | míns | minnar | míns | minna | minna | minna |
minn
Inflected forms of minn | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Personal-pronoun- including forms |
singular | plural | |||||
m | f | ||||||
1st person | minni | minna | |||||
2nd person | minnek | minnkom | |||||
3rd person | minnu | minnha | minnhom | ||||
Definite forms | |||||||
Xemxin | Qamrin | ||||||
miċ- · mid- · min- mir- · mis- · mit- · mix- · miz- · miż- |
mill- |
minn
minn
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | mínn, minn | mín | mítt, mitt |
accusative | mínn, minn | mína | mítt, mitt |
dative | mínum | mínni, minni | mínu |
genitive | míns | mínnar, minnar | míns |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | mínir | mínar | mín |
accusative | mína | mínar | mín |
dative | mínum | mínum | mínum |
genitive | mínna, minna | mínna, minna | mínna, minna |