mirri
mirri
From dialectal Swedish kisse-mirre.
mirri
Inflection of mirri (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | mirri | mirrit | ||
genitive | mirrin | mirrien | ||
partitive | mirriä | mirrejä | ||
illative | mirriin | mirreihin | ||
singular | plural | |||
nominative | mirri | mirrit | ||
accusative | nom. | mirri | mirrit | |
gen. | mirrin | |||
genitive | mirrin | mirrien | ||
partitive | mirriä | mirrejä | ||
inessive | mirrissä | mirreissä | ||
elative | mirristä | mirreistä | ||
illative | mirriin | mirreihin | ||
adessive | mirrillä | mirreillä | ||
ablative | mirriltä | mirreiltä | ||
allative | mirrille | mirreille | ||
essive | mirrinä | mirreinä | ||
translative | mirriksi | mirreiksi | ||
abessive | mirrittä | mirreittä | ||
instructive | — | mirrein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
mirri
mirri
mirri