Present participle of misereō.
miserēns (genitive miserentis); third-declension one-termination participle
Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | miserēns | miserentēs | miserentia | ||
genitive | miserentis | miserentium | |||
dative | miserentī | miserentibus | |||
accusative | miserentem | miserēns | miserentēs miserentīs |
miserentia | |
ablative | miserente miserentī1 |
miserentibus | |||
vocative | miserēns | miserentēs | miserentia |
1When used purely as an adjective.