From mixtus (“mixed”) + -īcius. Attested in Jerome and Isidore.
mixtīcius (feminine mixtīcia, neuter mixtīcium); first/second-declension adjective (Late Latin)
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mixtīcius | mixtīcia | mixtīcium | mixtīciī | mixtīciae | mixtīcia | |
Genitive | mixtīciī | mixtīciae | mixtīciī | mixtīciōrum | mixtīciārum | mixtīciōrum | |
Dative | mixtīciō | mixtīciō | mixtīciīs | ||||
Accusative | mixtīcium | mixtīciam | mixtīcium | mixtīciōs | mixtīciās | mixtīcia | |
Ablative | mixtīciō | mixtīciā | mixtīciō | mixtīciīs | |||
Vocative | mixtīcie | mixtīcia | mixtīcium | mixtīciī | mixtīciae | mixtīcia |