From monto (“mountain”) + -a.
monta (accusative singular montan, plural montaj, accusative plural montajn)
monta
monta
Used as if it were nominative in which case it can replace what would be a numeral in nominative form.
*Näin moni lintua would be ungrammatical.
Same as moni (which see), but with monta as the nominative form; partitive may also be montaa.
Audio: | (file) |
monta
monta
monta (weak verb, third-person singular past indicative montaði, supine montað)
infinitive (nafnháttur) |
að monta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
montað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
montandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég monta | við montum | present (nútíð) |
ég monti | við montum |
þú montar | þið montið | þú montir | þið montið | ||
hann, hún, það montar | þeir, þær, þau monta | hann, hún, það monti | þeir, þær, þau monti | ||
past (þátíð) |
ég montaði | við montuðum | past (þátíð) |
ég montaði | við montuðum |
þú montaðir | þið montuðuð | þú montaðir | þið montuðuð | ||
hann, hún, það montaði | þeir, þær, þau montuðu | hann, hún, það montaði | þeir, þær, þau montuðu | ||
imperative (boðháttur) |
monta (þú) | montið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
montaðu | montiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að montast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
montast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
montandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég montast | við montumst | present (nútíð) |
ég montist | við montumst |
þú montast | þið montist | þú montist | þið montist | ||
hann, hún, það montast | þeir, þær, þau montast | hann, hún, það montist | þeir, þær, þau montist | ||
past (þátíð) |
ég montaðist | við montuðumst | past (þátíð) |
ég montaðist | við montuðumst |
þú montaðist | þið montuðust | þú montaðist | þið montuðust | ||
hann, hún, það montaðist | þeir, þær, þau montuðust | hann, hún, það montaðist | þeir, þær, þau montuðust | ||
imperative (boðháttur) |
montast (þú) | montist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
montastu | montisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
monta (+ partitive)
monta
monta f (plural monte)
See the etymology of the corresponding lemma form.
monta
monta
a monta (third-person singular present montează, past participle montat) 1st conjugation
infinitive | a monta | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | montând | ||||||
past participle | montat | ||||||
number | singular | plural | |||||
person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | montez | montezi | montează | montăm | montați | montează | |
imperfect | montam | montai | monta | montam | montați | montau | |
simple perfect | montai | montași | montă | montarăm | montarăți | montară | |
pluperfect | montasem | montaseși | montase | montaserăm | montaserăți | montaseră | |
subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | să montez | să montezi | să monteze | să montăm | să montați | să monteze | |
imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
affirmative | montează | montați | |||||
negative | nu monta | nu montați |
monta f (plural montas)
monta