From mouw (“sleeve”) + vegen (“to sweep, wipe”).
Audio: | (file) |
mouwvegen
Conjugation of mouwvegen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | mouwvegen | |||
past singular | veegde mouw | |||
past participle | mouwgeveegd | |||
infinitive | mouwvegen | |||
gerund | mouwvegen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | veeg mouw | veegde mouw | mouwveeg | mouwveegde |
2nd person sing. (jij) | veegt mouw, veeg mouw2 | veegde mouw | mouwveegt | mouwveegde |
2nd person sing. (u) | veegt mouw | veegde mouw | mouwveegt | mouwveegde |
2nd person sing. (gij) | veegt mouw | veegde mouw | mouwveegt | mouwveegde |
3rd person singular | veegt mouw | veegde mouw | mouwveegt | mouwveegde |
plural | vegen mouw | veegden mouw | mouwvegen | mouwveegden |
subjunctive sing.1 | vege mouw | veegde mouw | mouwvege | mouwveegde |
subjunctive plur.1 | vegen mouw | veegden mouw | mouwvegen | mouwveegden |
imperative sing. | veeg mouw | |||
imperative plur.1 | veegt mouw | |||
participles | mouwvegend | mouwgeveegd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |