From Latin mūnicipālis (“of or belonging to a citizen or a free town”), from mūniceps (“a citizen, an inhabitant of a free town”), from mūnus (“duty”) + capiō (“to take”).
municypalny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | municypalny | municypalna | municypalne | municypalni | municypalne | |
genitive | municypalnego | municypalnej | municypalnego | municypalnych | ||
dative | municypalnemu | municypalnej | municypalnemu | municypalnym | ||
accusative | municypalnego | municypalny | municypalną | municypalne | municypalnych | municypalne |
instrumental | municypalnym | municypalną | municypalnym | municypalnymi | ||
locative | municypalnym | municypalnej | municypalnym | municypalnych |