mynstur n (genitive singular mynsturs, plural mynstur)
n13 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | mynstur | mynstrið | mynstur | mynstrini |
accusative | mynstur | mynstrið | mynstur | mynstrini |
dative | mynstri | mynstrinum | mynstrum | mynstrunum |
genitive | mynsturs | mynstursins | mynstra | mynstranna |
mynstur n (genitive singular mynsturs, nominative plural mynstur)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | mynstur | mynstrið | mynstur | mynstrin |
accusative | mynstur | mynstrið | mynstur | mynstrin |
dative | mynstri | mynstrinu | mynstrum | mynstrunum |
genitive | mynsturs | mynstursins | mynstra | mynstranna |