máta
Hello, you have come here looking for the meaning of the word máta. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word máta, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say máta in singular and plural. Everything you need to know about the word máta you have here. The definition of the word máta will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofmáta, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Appendix:Variations of "mata"
Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *męta.
Pronunciation
Noun
máta f (relational adjective mátový)
Declension
Further reading
- “máta”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “máta”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “máta”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)
Faroese
Pronunciation
Etymology 1
From mát (‘measure’).
Verb
máta (third person singular past indicative mátaði, supine mátað)
- to measure
Conjugation
| Conjugation of máta (group v-30) | ||
|---|---|---|
| infinitive | máta | |
| supine | mátað | |
| participle (a6)1 | mátandi | mátaður |
| present | past | |
| first singular | máti | mátaði |
| second singular | mátar | mátaði |
| third singular | mátar | mátaði |
| plural | máta | mátaðu |
| imperative | ||
| singular | máta! | |
| plural | mátið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||
Etymology 2
From mát (‘checkmate’).
Verb
máta (third person singular past indicative mátaði, supine mátað)
Conjugation
| Conjugation of máta (group v-30) | ||
|---|---|---|
| infinitive | máta | |
| supine | mátað | |
| participle (a6)1 | mátandi | mátaður |
| present | past | |
| first singular | máti | mátaði |
| second singular | mátar | mátaði |
| third singular | mátar | mátaði |
| plural | máta | mátaðu |
| imperative | ||
| singular | máta! | |
| plural | mátið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||
Icelandic
Pronunciation
Etymology 1
Verb
máta (weak verb, third-person singular past indicative mátaði, supine mátað)
- to try on, see whether (something) fits
Conjugation
máta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að máta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
mátað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mátandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég máta | við mátum | present (nútíð) |
ég máti | við mátum |
| þú mátar | þið mátið | þú mátir | þið mátið | ||
| hann, hún, það mátar | þeir, þær, þau máta | hann, hún, það máti | þeir, þær, þau máti | ||
| past (þátíð) |
ég mátaði | við mátuðum | past (þátíð) |
ég mátaði | við mátuðum |
| þú mátaðir | þið mátuðuð | þú mátaðir | þið mátuðuð | ||
| hann, hún, það mátaði | þeir, þær, þau mátuðu | hann, hún, það mátaði | þeir, þær, þau mátuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
máta (þú) | mátið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| mátaðu | mátiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að mátast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
mátast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mátandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég mátast | við mátumst | present (nútíð) |
ég mátist | við mátumst |
| þú mátast | þið mátist | þú mátist | þið mátist | ||
| hann, hún, það mátast | þeir, þær, þau mátast | hann, hún, það mátist | þeir, þær, þau mátist | ||
| past (þátíð) |
ég mátaðist | við mátuðumst | past (þátíð) |
ég mátaðist | við mátuðumst |
| þú mátaðist | þið mátuðust | þú mátaðist | þið mátuðust | ||
| hann, hún, það mátaðist | þeir, þær, þau mátuðust | hann, hún, það mátaðist | þeir, þær, þau mátuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
mátast (þú) | mátist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| mátastu | mátisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
mátaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
mátaður | mátuð | mátað | mátaðir | mátaðar | mátuð | |
| accusative (þolfall) |
mátaðan | mátaða | mátað | mátaða | mátaðar | mátuð | |
| dative (þágufall) |
mátuðum | mátaðri | mátuðu | mátuðum | mátuðum | mátuðum | |
| genitive (eignarfall) |
mátaðs | mátaðrar | mátaðs | mátaðra | mátaðra | mátaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
mátaði | mátaða | mátaða | mátuðu | mátuðu | mátuðu | |
| accusative (þolfall) |
mátaða | mátuðu | mátaða | mátuðu | mátuðu | mátuðu | |
| dative (þágufall) |
mátaða | mátuðu | mátaða | mátuðu | mátuðu | mátuðu | |
| genitive (eignarfall) |
mátaða | mátuðu | mátaða | mátuðu | mátuðu | mátuðu | |
Derived terms
Related terms
Etymology 2
From mát (“checkmate”).
Verb
máta (weak verb, third-person singular past indicative mátaði, supine mátað)
- to checkmate
Conjugation
máta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að máta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
mátað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mátandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég máta | við mátum | present (nútíð) |
ég máti | við mátum |
| þú mátar | þið mátið | þú mátir | þið mátið | ||
| hann, hún, það mátar | þeir, þær, þau máta | hann, hún, það máti | þeir, þær, þau máti | ||
| past (þátíð) |
ég mátaði | við mátuðum | past (þátíð) |
ég mátaði | við mátuðum |
| þú mátaðir | þið mátuðuð | þú mátaðir | þið mátuðuð | ||
| hann, hún, það mátaði | þeir, þær, þau mátuðu | hann, hún, það mátaði | þeir, þær, þau mátuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
máta (þú) | mátið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| mátaðu | mátiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að mátast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
mátast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mátandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég mátast | við mátumst | present (nútíð) |
ég mátist | við mátumst |
| þú mátast | þið mátist | þú mátist | þið mátist | ||
| hann, hún, það mátast | þeir, þær, þau mátast | hann, hún, það mátist | þeir, þær, þau mátist | ||
| past (þátíð) |
ég mátaðist | við mátuðumst | past (þátíð) |
ég mátaðist | við mátuðumst |
| þú mátaðist | þið mátuðust | þú mátaðist | þið mátuðust | ||
| hann, hún, það mátaðist | þeir, þær, þau mátuðust | hann, hún, það mátaðist | þeir, þær, þau mátuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
mátast (þú) | mátist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| mátastu | mátisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
mátaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
mátaður | mátuð | mátað | mátaðir | mátaðar | mátuð | |
| accusative (þolfall) |
mátaðan | mátaða | mátað | mátaða | mátaðar | mátuð | |
| dative (þágufall) |
mátuðum | mátaðri | mátuðu | mátuðum | mátuðum | mátuðum | |
| genitive (eignarfall) |
mátaðs | mátaðrar | mátaðs | mátaðra | mátaðra | mátaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
mátaði | mátaða | mátaða | mátuðu | mátuðu | mátuðu | |
| accusative (þolfall) |
mátaða | mátuðu | mátaða | mátuðu | mátuðu | mátuðu | |
| dative (þágufall) |
mátaða | mátuðu | mátaða | mátuðu | mátuðu | mátuðu | |
| genitive (eignarfall) |
mátaða | mátuðu | mátaða | mátuðu | mátuðu | mátuðu | |
Irish
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Noun
máta m (genitive singular máta, nominative plural mátaí)
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Derived terms
- ardmháta (“first officer”)
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| máta | mháta | not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.