Borrowed from Italian. First attested in 1840.[1]
móka (usually uncountable, plural mókák)
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | móka | mókák |
| accusative | mókát | mókákat |
| dative | mókának | mókáknak |
| instrumental | mókával | mókákkal |
| causal-final | mókáért | mókákért |
| translative | mókává | mókákká |
| terminative | mókáig | mókákig |
| essive-formal | mókaként | mókákként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | mókában | mókákban |
| superessive | mókán | mókákon |
| adessive | mókánál | mókáknál |
| illative | mókába | mókákba |
| sublative | mókára | mókákra |
| allative | mókához | mókákhoz |
| elative | mókából | mókákból |
| delative | mókáról | mókákról |
| ablative | mókától | mókáktól |
| non-attributive possessive - singular |
mókáé | mókáké |
| non-attributive possessive - plural |
mókáéi | mókákéi |
| Possessive forms of móka | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | mókám | mókáim |
| 2nd person sing. | mókád | mókáid |
| 3rd person sing. | mókája | mókái |
| 1st person plural | mókánk | mókáink |
| 2nd person plural | mókátok | mókáitok |
| 3rd person plural | mókájuk | mókáik |
móka
| infinitive (nafnháttur) |
að móka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
mókt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mókandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég móki | við mókum | present (nútíð) |
ég móki | við mókum |
| þú mókir | þið mókið | þú mókir | þið mókið | ||
| hann, hún, það mókir | þeir, þær, þau móka | hann, hún, það móki | þeir, þær, þau móki | ||
| past (þátíð) |
ég mókti | við móktum | past (þátíð) |
ég mókti | við móktum |
| þú móktir | þið móktuð | þú móktir | þið móktuð | ||
| hann, hún, það mókti | þeir, þær, þau móktu | hann, hún, það mókti | þeir, þær, þau móktu | ||
| imperative (boðháttur) |
mók (þú) | mókið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| móktu | mókiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
or
| infinitive (nafnháttur) |
að móka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
mókað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mókandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég móka | við mókum | present (nútíð) |
ég móki | við mókum |
| þú mókar | þið mókið | þú mókir | þið mókið | ||
| hann, hún, það mókar | þeir, þær, þau móka | hann, hún, það móki | þeir, þær, þau móki | ||
| past (þátíð) |
ég mókaði | við mókuðum | past (þátíð) |
ég mókaði | við mókuðum |
| þú mókaðir | þið mókuðuð | þú mókaðir | þið mókuðuð | ||
| hann, hún, það mókaði | þeir, þær, þau mókuðu | hann, hún, það mókaði | þeir, þær, þau mókuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
móka (þú) | mókið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| mókaðu | mókiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||