münakasa

Hello, you have come here looking for the meaning of the word münakasa. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word münakasa, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say münakasa in singular and plural. Everything you need to know about the word münakasa you have here. The definition of the word münakasa will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofmünakasa, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: münakaşa

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish مناقصه (münakasa), from Arabic مُنَاقَصَة (munāqaṣa), verbal noun of نَاقَصَ (nāqaṣa, to invite bids).

Noun

münakasa (definite accusative münakasayı, plural münakasalar)

  1. to invite bids, to put out to tender
    Synonym: eskiltme
    • 1939 February 14, “Aydın As. Sa. Al. Komisyonundan [From the Aydin military procurement commission]”, in Aydin, page 4:
      Alayın dört aylık 7700 kilo pırasa, 1300 kilo lahna, 8700 kilo ispanak, 1000 kilo karnıbahar münakasaya çıkarılmıştır. İhalesi 15/Şubat 939 çarşamba günü saat 15 de yapılacağından taliplerinin askerî satın alma komisyonuna 98 liralık muvakkat teminatile birlikte müraccat etmeleri ilân olunur.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

Inflection
Nominative münakasa
Definite accusative münakasayı
Singular Plural
Nominative münakasa münakasalar
Definite accusative münakasayı münakasaları
Dative münakasaya münakasalara
Locative münakasada münakasalarda
Ablative münakasadan münakasalardan
Genitive münakasanın münakasaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular münakasam münakasalarım
2nd singular münakasan münakasaların
3rd singular münakasası münakasaları
1st plural münakasamız münakasalarımız
2nd plural münakasanız münakasalarınız
3rd plural münakasaları münakasaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular münakasamı münakasalarımı
2nd singular münakasanı münakasalarını
3rd singular münakasasını münakasalarını
1st plural münakasamızı münakasalarımızı
2nd plural münakasanızı münakasalarınızı
3rd plural münakasalarını münakasalarını
Dative
Singular Plural
1st singular münakasama münakasalarıma
2nd singular münakasana münakasalarına
3rd singular münakasasına münakasalarına
1st plural münakasamıza münakasalarımıza
2nd plural münakasanıza münakasalarınıza
3rd plural münakasalarına münakasalarına
Locative
Singular Plural
1st singular münakasamda münakasalarımda
2nd singular münakasanda münakasalarında
3rd singular münakasasında münakasalarında
1st plural münakasamızda münakasalarımızda
2nd plural münakasanızda münakasalarınızda
3rd plural münakasalarında münakasalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular münakasamdan münakasalarımdan
2nd singular münakasandan münakasalarından
3rd singular münakasasından münakasalarından
1st plural münakasamızdan münakasalarımızdan
2nd plural münakasanızdan münakasalarınızdan
3rd plural münakasalarından münakasalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular münakasamın münakasalarımın
2nd singular münakasanın münakasalarının
3rd singular münakasasının münakasalarının
1st plural münakasamızın münakasalarımızın
2nd plural münakasanızın münakasalarınızın
3rd plural münakasalarının münakasalarının

References