From næring (“nutrition”) + fræðingur (“expert”).
næringarfræðingur m (genitive singular næringarfræðings, nominative plural næringarfræðingar)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | næringarfræðingur | næringarfræðingurinn | næringarfræðingar | næringarfræðingarnir |
accusative | næringarfræðing | næringarfræðinginn | næringarfræðinga | næringarfræðingana |
dative | næringarfræðingi | næringarfræðingnum | næringarfræðingum | næringarfræðingunum |
genitive | næringarfræðings | næringarfræðingsins | næringarfræðinga | næringarfræðinganna |