From Middle Low German knôp. Doublet of knopka. First attested in 1637.
nööp (genitive nööbi, partitive nööpi)
Declension of nööp (ÕS type 22e/riik, p-b gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | nööp | nööbid | |
accusative | nom. | ||
gen. | nööbi | ||
genitive | nööpide | ||
partitive | nööpi | nööpe nööpisid | |
illative | nööpi nööbisse |
nööpidesse nööbesse | |
inessive | nööbis | nööpides nööbes | |
elative | nööbist | nööpidest nööbest | |
allative | nööbile | nööpidele nööbele | |
adessive | nööbil | nööpidel nööbel | |
ablative | nööbilt | nööpidelt nööbelt | |
translative | nööbiks | nööpideks nööbeks | |
terminative | nööbini | nööpideni | |
essive | nööbina | nööpidena | |
abessive | nööbita | nööpideta | |
comitative | nööbiga | nööpidega |