nūoŗim (pos. nūoŗ, sup. amā nūoŗimi (nūoŗim))
singular (ikšlug) | plural (pǟgiņlug) | |
---|---|---|
nominative (nominatīv) | nūoŗim | nūoŗimõd |
genitive (genitīv) | nūoŗim | nūoŗimõd |
partitive (partitīv) | nūoŗimt | nūoŗimidi |
dative (datīv) | nūoŗimõn | nūoŗimõdõn |
instrumental (instrumentāl) | nūoŗimõks | nūoŗimõdõks |
illative (illatīv) | nūoŗimõ | nūoŗimiž |
inessive (inesīv) | nūoŗimõs nūoŗims |
nūoŗimis |
elative (elatīv) | nūoŗimõst nūoŗimst |
nūoŗimist |