naarata

²⁾ Usually with a possessive suffix (active only).
³⁾ Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

⁴⁾ Usually with a possessive suffix. May not be used with all verbs, especially intransitive ones (more details). Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.

3rd

inessive

naaraamassa

—

elative

naaraamasta

—

illative

naaraamaan

—

adessive

naaraamalla

—

abessive

naaraamatta

—

instructive

naaraaman

naarattaman

4th³

verbal noun

naaraaminen

5th¹

Possessive forms
Person	sing.	plur.
1st	naaraamaisillani	naaraamaisillamme
2nd	naaraamaisillasi	naaraamaisillanne
3rd	naaraamaisillaan naaraamaisillansa

Derived terms

Related terms

naara

Descendants

→ Ingrian: naarata

Anagrams

naaraat

Ingrian

Etymology

Borrowed from Finnish naarata.

Pronunciation

(Ala-Laukaa) IPA^(key): /ˈnɑːrɑtɑ/,
(Soikkola) IPA^(key): /ˈnɑːrɑtɑ/,
Rhymes: -ɑːrɑt, -ɑːrɑtɑ
Hyphenation: naa‧ra‧ta

Verb

naarata

(transitive) to drag (search the bottom of a body of water with a net)

Conjugation

Conjugation of naarata (type 16/maata, no gradation)
Indikativa
Preesens			Perfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	naaraan	en naaraa	1st singular	oon naarant, oon naarannut	en oo naarant, en oo naarannut
2nd singular	naaraat	et naaraa	2nd singular	oot naarant, oot naarannut	et oo naarant, et oo naarannut
3rd singular	naarajaa	ei naaraa	3rd singular	ono naarant, ono naarannut	ei oo naarant, ei oo naarannut
1st plural	naaraamma	emmä naaraa	1st plural	oomma naaranneet	emmä oo naaranneet
2nd plural	naaraatta	että naaraa	2nd plural	ootta naaranneet	että oo naaranneet
3rd plural	naarajaat¹⁾, naaraavat²⁾, naarataa	evät naaraa, ei naarata	3rd plural	ovat naaranneet	evät oo naaranneet, ei oo naarattu
impersonal	naarataa	ei naarata	impersonal	ono naarattu	ei oo naarattu
Imperfekta			Pluskvamperfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	naaraisin	en naarant, en naarannut	1st singular	olin naarant, olin naarannut	en olt naarant, en olt naarannut
2nd singular	naaraisit, naaraist¹⁾	et naarant, et naarannut	2nd singular	olit naarant, olit naarannut	et olt naarant, et olt naarannut
3rd singular	naarais	ei naarant, ei naarannut	3rd singular	oli naarant, oli naarannut	ei olt naarant, ei olt naarannut
1st plural	naaraisimma	emmä naaranneet	1st plural	olimma naaranneet	emmä olleet naaranneet
2nd plural	naaraisitta	että naaranneet	2nd plural	olitta naaranneet	että olleet naaranneet
3rd plural	naaraisiit¹⁾, naaraisivat²⁾, naarattii	evät naaranneet, ei naarattu	3rd plural	olivat naaranneet	evät olleet naaranneet, ei olt naarattu
impersonal	naarattii	ei naarattu	impersonal	oli naarattu	ei olt naarattu
Konditsionala
Preesens			Perfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	naarajaisin	en naarajais	1st singular	olisin naarant, olisin naarannut	en olis naarant, en olis naarannut
2nd singular	naarajaisit, naarajaist¹⁾	et naarajais	2nd singular	olisit naarant, olisit naarannut	et olis naarant, et olis naarannut
3rd singular	naarajais	ei naarajais	3rd singular	olis naarant, olis naarannut	ei olis naarant, ei olis naarannut
1st plural	naarajaisimma	emmä naarajais	1st plural	olisimma naaranneet	emmä olis naaranneet
2nd plural	naarajaisitta	että naarajais	2nd plural	olisitta naaranneet	että olis naaranneet
3rd plural	naarajaisiit¹⁾, naarajaisivat²⁾, naarattais	evät naarajais, ei naarattais	3rd plural	olisivat naaranneet	evät olis naaranneet, ei olis naarattu
impersonal	naarattais	ei naarattais	impersonal	olis naarattu	ei olis naarattu
Imperativa
Preesens			Perfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	—	—	1st singular	—	—
2nd singular	naaraa	elä naaraa	2nd singular	oo naarant, oo naarannut	elä oo naarant, elä oo naarannut
3rd singular	naaratkoo	elköö naaratko	3rd singular	olkoo naarant, olkoo naarannut	elköö olko naarant, elköö olko naarannut
1st plural	—	—	1st plural	—	—
2nd plural	naaratkaa	elkää naaratko	2nd plural	olkaa naaranneet	elkää olko naaranneet
3rd plural	naaratkoot	elkööt naaratko, elköö naarattako	3rd plural	olkoot naaranneet	elkööt olko naaranneet, elköö olko naarattu
impersonal	naarattakkoo	elköö naarattako	impersonal	olkoo naarattu	elköö olko naarattu
Potentsiala
Preesens
	positive	negative
1st singular	naarannen	en naaranne
2nd singular	naarannet	et naaranne
3rd singular	naarannoo	ei naaranne
1st plural	naarannemma	emmä naaranne
2nd plural	naarannetta	että naaranne
3rd plural	naarannoot	evät naaranne, ei naarattane
impersonal	naarattannoo	ei naarattane
Nominal forms
Infinitivat			Partisipat
				active	passive
1st		naarata	present	naaraava	naarattava
2nd	inessive	naaratees	past	naarant, naarannut	naarattu
2nd	instructive	naaraten	¹⁾ Chiefly in the Soikkola dialect. ²⁾ Chiefly in the Ala-Laukaa dialect. ^) For the imperative, the 2nd plural (naaratkaa) may be used for the 3rd person as well. ^) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka^?/-kä^?) to the indicative ^*) The deliberative is formed by adding the suffix -k (-ka^?/-kä^?) or -kse* to either the indicative or the potential ^***) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse-*, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition.
3rd	illative	naaraamaa
	inessive	naaraamaas
	elative	naaraamast
	abessive	naaraamata
4th	nominative	naaraamiin
	partitive	naaraamista, naaraamist

References

Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 337

naarata

Finnish

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Derived terms

Related terms

Descendants

Further reading

Anagrams

Ingrian

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

References

Wikious

Boobota

Sagapedia