From Proto-Finnic (compare Estonian narmas, Livonian nārmaz), probably borrowed from Proto-Germanic *narwô (“scar”) (compare German Narbe (“scar”)).
naarmu
Inflection of naarmu (Kotus type 1/valo, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | naarmu | naarmut | ||
genitive | naarmun | naarmujen | ||
partitive | naarmua | naarmuja | ||
illative | naarmuun | naarmuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | naarmu | naarmut | ||
accusative | nom. | naarmu | naarmut | |
gen. | naarmun | |||
genitive | naarmun | naarmujen | ||
partitive | naarmua | naarmuja | ||
inessive | naarmussa | naarmuissa | ||
elative | naarmusta | naarmuista | ||
illative | naarmuun | naarmuihin | ||
adessive | naarmulla | naarmuilla | ||
ablative | naarmulta | naarmuilta | ||
allative | naarmulle | naarmuille | ||
essive | naarmuna | naarmuina | ||
translative | naarmuksi | naarmuiksi | ||
abessive | naarmutta | naarmuitta | ||
instructive | — | naarmuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |