From Proto-Finnic (compare Estonian narmas, Livonian nārmaz), probably borrowed from Proto-Germanic *narwô (“scar”) (compare German Narbe (“scar”)).
naarmu
Inflection of naarmu (Kotus type 1/valo, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | naarmu | naarmut | |
genitive | naarmun | naarmujen | |
partitive | naarmua | naarmuja | |
illative | naarmuun | naarmuihin | |
singular | plural | ||
nominative | naarmu | naarmut | |
accusative | nom. | naarmu | naarmut |
gen. | naarmun | ||
genitive | naarmun | naarmujen | |
partitive | naarmua | naarmuja | |
inessive | naarmussa | naarmuissa | |
elative | naarmusta | naarmuista | |
illative | naarmuun | naarmuihin | |
adessive | naarmulla | naarmuilla | |
ablative | naarmulta | naarmuilta | |
allative | naarmulle | naarmuille | |
essive | naarmuna | naarmuina | |
translative | naarmuksi | naarmuiksi | |
abessive | naarmutta | naarmuitta | |
instructive | — | naarmuin | |
comitative | See the possessive forms below. |