naraić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word naraić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word naraić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say naraić in singular and plural. Everything you need to know about the word naraić you have here. The definition of the word naraić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofnaraić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

From na- +‎ raić.

Pronunciation

 
  • Rhymes: -ait͡ɕ
  • Syllabification: na‧ra‧ić

Verb

naraić pf

  1. (transitive, colloquial or Far Masovian) to recommend somebody, especially to matchmake

Conjugation

Conjugation of naraić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive naraić
future tense 1st naraję naraimy
2nd naraisz naraicie
3rd narai narają
impersonal narai się
past tense 1st naraiłem,
-(e)m naraił 		naraiłam,
-(e)m naraiła 		naraiłom,
-(e)m naraiło 		narailiśmy,
-(e)śmy naraili 		naraiłyśmy,
-(e)śmy naraiły
2nd naraiłeś,
-(e)ś naraił 		naraiłaś,
-(e)ś naraiła 		naraiłoś,
-(e)ś naraiło 		narailiście,
-(e)ście naraili 		naraiłyście,
-(e)ście naraiły
3rd naraił naraiła naraiło naraili naraiły
impersonal narajono
conditional 1st naraiłbym,
bym naraił 		naraiłabym,
bym naraiła 		naraiłobym,
bym naraiło 		narailibyśmy,
byśmy naraili 		naraiłybyśmy,
byśmy naraiły
2nd naraiłbyś,
byś naraił 		naraiłabyś,
byś naraiła 		naraiłobyś,
byś naraiło 		narailibyście,
byście naraili 		naraiłybyście,
byście naraiły
3rd naraiłby,
by naraił 		naraiłaby,
by naraiła 		naraiłoby,
by naraiło 		narailiby,
by naraili 		naraiłyby,
by naraiły
impersonal narajono by
imperative 1st niech naraję narajmy
2nd naraj narajcie
3rd niech narai niech narają
passive adjectival participle narajony narajona narajone narajeni narajone
anterior adverbial participle naraiwszy
verbal noun narajenie

Further reading

  • naraić in Polish dictionaries at PWN
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “naraić”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 115
Wikious
Boobota
Sagapedia