następować

Polish

Etymology

From nastąpić +‎ -ować.

Pronunciation

• IPA^(key): /na.stɛmˈpɔ.vat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: na‧stę‧po‧wać

Verb

następować impf (perfective nastąpić)

1. (intransitive) to tread, to step

   następować komuś na pięty ― to walk close behind someone (literally 'to step on someone's heels')

2. (intransitive) to follow, to ensue, to take place, to occur, to happen
3. (intransitive, usually perfective) to succeed to
4. (intransitive, archaic) to approach, to come closer

   Synonyms: podchodzić, zbliżać się

5. (intransitive, archaic) to attack (to start to use violence, to start to fight)
6. (intransitive, archaic) to threaten, to endanger

   Synonym: nastawać

   • 1924 (first published 1889), Zygmunt Kaczkowski, Olbrachtowi rycerze: powieść historyczna‎, volume 3, Warszawa: Instytut Wydawniczy "Biblioteka Polska", archived from the original on 2023-01-27, page 333:

     Nie mówię o dawnych czasach, kiedy to miasta używały wielkiego znaczenia, kiedy miały swe armie i floty i nikt nie śmiał nastąpić na ich swobody i prawa, bo ich walecznie broniły na lądzie i na morzu.

     I'm not talking about the old times, when the cities made use of their great significance, when they had their own armies and navies and nobody dared to threaten their freedom and rights, because they defended them in battle on land and on sea.

Conjugation

Related terms

Further reading

• następować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• następować in Polish dictionaries at PWN