nasuwać

From na- +‎ suwać. First attested in 1764.^[1] Compare Kashubian nasuwac.

• Audio 1; “nasuwać”:

  (file)

• Audio 2; “nasuwać się”:

  (file)

• Rhymes: -uvat͡ɕ
• Syllabification: na‧su‧wać

nasuwać impf (perfective nasunąć)

1. (transitive) to push onto; to slide onto; to draw over (to push, shove, slide, etc. something, e.g. a glove, onto the surface of something else)

   Antonym: zsuwać

2. (transitive) to prompt; to beg; to suggest; to bring to mind (to cause someone to think about something)
3. (transitive, obsolete, geology, of rocks) to shift (to change place during tectonic movement)
4. (transitive, obsolete) to shift closer (to bring closer to something)
5. (reflexive with się, of physical objects) to be pushed onto; to be slid onto; to be drawen over; to cover
6. (reflexive with się) to be prompted; to be begged; to be suggested; to come to mind (to suddenly be thought about)

   Synonyms: cisnąć się, narzucać się, przychodzić

   nasuwa się pytanie ― it begs the question

7. (reflexive with się, obsolete, figurative, e.g. of night) to cover
8. (reflexive with się) to show up, to turn up, to arise

   Synonyms: nadarzać się, zjawiać się

• nasuwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nasuwać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nasuwać in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nasuwać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “nasuwać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nasuwać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 173
• nasuwać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• nasuwać się in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego