From nauðung (“constraint”) + maðr (“man, person”).
nauðungarmaðr m
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | nauðungarmaðr | nauðungarmaðrinn | nauðungarmenn | nauðungarmenninir |
accusative | nauðungarmann | nauðungarmanninn | nauðungarmenn | nauðungarmennina |
dative | nauðungarmanni | nauðungarmanninum | nauðungarmǫnnum | nauðungarmǫnnunum |
genitive | nauðungarmanns | nauðungarmannsins | nauðungarmanna | nauðungarmannanna |