nauczyciel

Hello, you have come here looking for the meaning of the word nauczyciel. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word nauczyciel, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say nauczyciel in singular and plural. Everything you need to know about the word nauczyciel you have here. The definition of the word nauczyciel will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofnauczyciel, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *naučiteljь. By surface analysis, nauczyć +‎ -ciel. First attested in 1484.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /naut͡ʃʲɨt͡ɕɛlʲ/
  • IPA(key): (15th CE) /naut͡ʃʲɨt͡ɕɛlʲ/

Noun

nauczyciel m animacy unattested (female equivalent nauczycielka)

  1. (attested in Lesser Poland) teacher (one who teaches)
    • 1892 [1484], Hieronim Łopaciński, editor, Reguła trzeciego zakonu św. Franciszka i drobniejsze zabytki języka polskiego z końca w. XV i początku XVI, Krakow, page 718:
      Yakyego a kogo sobye mayą nabyczi nyuczyczyela (de informatore ipsorum)
      [Jakiego a kogo sobie mają nabyć(i) nauczyciela (de informatore ipsorum)]
nouns
verbs

Descendants

  • Polish: nauczyciel
  • Silesian: nauczyciel

References

  • Boryś, Wiesław (2005) “nauczyciel”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Sławski, Franciszek (1958-1965) “nauczyciel”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “nauczyciel”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “nauczyciel”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology

Inherited from Old Polish nauczyciel. By surface analysis, nauczyć +‎ -ciel. Displaced Middle Polish uczyciel.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /na.uˈt͡ʂɘ.t͡ɕɛl/
  • Audio 1:(file)
  • Audio 2:(file)
  • Audio 3:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ɕɛl
  • Syllabification: na‧u‧czy‧ciel

Noun

nauczyciel m pers (female equivalent nauczycielka or nauczyciel, related adjective nauczycielski or (obsolete) nauczycielowy)

  1. teacher (person who teaches, especially one employed in a school)
    Synonym: (colloquial, derogatory) belfer
  2. (literary, figurative) teacher, mentor (person or thing that causes one to be more aware or behave differently)

Usage notes

The genitive plural form nauczycielów is obsolete.

Declension

Derived terms

nouns

Noun

nauczyciel f (indeclinable, male equivalent nauczyciel)

  1. female equivalent of nauczyciel (teacher) (person who teaches, especially one employed in a school)
    Synonym: (more common) nauczycielka

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), nauczyciel is one of the most used words in Polish, appearing 5 times in scientific texts, 25 times in news, 27 times in essays, 5 times in fiction, and 9 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 71 times, making it the 908th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “nauczyciel”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 275

Further reading

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish nauczyciel. By surface analysis, nauczyć +‎ -ciel.

Pronunciation

  • IPA(key): /na.uˈt͡ʂɪ.t͡ɕɛl/
  • Rhymes: -ɪt͡ɕɛl
  • Syllabification: na‧u‧czy‧ciel

Noun

nauczyciel m pers

  1. (rare) teacher (person who teaches, especially one employed in a school)
    Synonym: (more common) rechtōr
nouns
verbs

Further reading

  • Henryk Jaroszewicz (2022) “nauczyciel”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKRBL, page 100
  • Aleksandra Wencel (2023) “naućićel”, in Dykcjůnôrz ślų̊sko-polski, page 446