Hello, you have come here looking for the meaning of the word
nauczyciel. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
nauczyciel, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
nauczyciel in singular and plural. Everything you need to know about the word
nauczyciel you have here. The definition of the word
nauczyciel will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
nauczyciel, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Old Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *naučiteljь. By surface analysis, nauczyć + -ciel. First attested in 1484.
Pronunciation
- IPA(key): (10th–15th CE) /naut͡ʃʲɨt͡ɕɛlʲ/
- IPA(key): (15th CE) /naut͡ʃʲɨt͡ɕɛlʲ/
Noun
nauczyciel m ? (female equivalent nauczycielka)
- teacher (one who teaches)
1892 [1484], Hieronim Łopaciński, editor, Reguła trzeciego zakonu św. Franciszka i drobniejsze zabytki języka polskiego z końca w. XV i początku XVI, page 718:Yakyego a kogo sobye mayą nabyczi nyuczyczyela (de informatore ipsorum)- [Jakiego a kogo sobie mają nabyć(i) nauczyciela (de informatore ipsorum)]
Related terms
Descendants
References
- Boryś, Wiesław (2005) “nauczyciel”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
- Sławski, Franciszek (1958-1965) “nauczyciel”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
- Bańkowski, Andrzej (2000) “nauczyciel”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “nauczyciel”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish nauczyciel. By surface analysis, nauczyć + -ciel. Displaced Middle Polish uczyciel.
Pronunciation
Noun
nauczyciel m pers (female equivalent nauczycielka or nauczyciel, related adjective nauczycielski or (obsolete) nauczycielowy)
- teacher (person who teaches, especially one employed in a school)
- Synonym: (colloquial, derogatory) belfer
- (literary, figurative) teacher, mentor (person or thing that causes one to be more aware or behave differently)
Usage notes
The genitive plural form nauczycielów is obsolete.
Declension
Derived terms
Noun
nauczyciel f (indeclinable, male equivalent nauczyciel)
- female equivalent of nauczyciel (“teacher”) (person who teaches, especially one employed in a school)
- Synonym: (more common) nauczycielka
Trivia
According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), nauczyciel is one of the most used words in Polish, appearing 5 times in scientific texts, 25 times in news, 27 times in essays, 5 times in fiction, and 9 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 71 times, making it the 908th most common word in a corpus of 500,000 words.
References
- ^ Ida Kurcz (1990) “nauczyciel”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 275
Further reading
- nauczyciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nauczyciel in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “nauczyciel”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nauczyciel”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “nauczyciel”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nauczyciel”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 194
Silesian
Etymology
Inherited from Old Polish nauczyciel. By surface analysis, nauczyć + -ciel.
Pronunciation
- IPA(key): /nauˈt͡ʂɨt͡ɕɛl/
- Rhymes: -ɨt͡ɕɛl
- Syllabification: na‧u‧czy‧ciel
Noun
nauczyciel m pers
- (rare) teacher (person who teaches, especially one employed in a school)
- Synonym: (more common) rechtōr
Related terms
Further reading
- Henryk Jaroszewicz (2022) “nauczyciel”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKRBL, page 100
- Aleksandra Wencel (2023) “naućićel”, in Dykcjůnôrz ślų̊sko-polski, page 446