neturė́ti (third-person present tense netùri, third-person past tense neturė́jo)
singular vienaskaita | plural daugiskaita | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
indicative | present | neturiu | neturi | neturi | neturime, neturim |
neturite, neturit |
neturi | |
past | neturėjau | neturėjai | neturėjo | neturėjome, neturėjom |
neturėjote, neturėjot |
neturėjo | ||
past frequentative | neturėdavau | neturėdavai | neturėdavo | neturėdavome, neturėdavom |
neturėdavote, neturėdavot |
neturėdavo | ||
future | neturėsiu | neturėsi | neturės | neturėsime, neturėsim |
neturėsite, neturėsit |
neturės | ||
subjunctive | neturėčiau | neturėtum, neturėtumei |
neturėtų | neturėtumėme, neturėtumėm, neturėtume |
neturėtumėte, neturėtumėt |
neturėtų | ||
imperative | — | neturėk, neturėki |
teneturi, teneturie |
neturėkime, neturėkim |
neturėkite, neturėkit |
teneturi, teneturie |
|